We rijden Ubud uit richting Lovina. Het is ongeveer 2 uurtjes rijden. We hebben geen stops onderweg gepland, deze route hebben we al zo vaak gereden dat er niet echt bezienswaardigheden meer zijn die we graag willen zien.Lekker recht toe recht aan naar Lovina.

De reis verloopt voorspoedig. We hebben een goede chauffeur die rustig rijd.Daar houden we van.Na 2 uurtjes rijden we het ons zo bekende paadje op richting ons hotel.En daar staat Koenjil ons al op te wachten. Hij verwelkomt ons als oude vrienden en we voelen ons meteen thuis. Er is niets veranderd, op de tafelkleedjes na en het zwembad ligt er ook heerlijk uitnodigend bij.Dus na een koud drankje en het dumpen van onze bagage op de kamer, liggen we al snel in het zwembad.

En zo verlopen eigenlijk al onze dagen in Lovina. We hoeven niks en we doen ook niks. Beetje relaxen, zonnen, zwemmen en heerlijk eten.De eigenaresse Wina, heeft nu ook een eigen warung en daar eten we twee keer echt super lekker. Heerlijke rendang. Ook in de andere eettentjes eten we heerlijk, voor maximaal 15 euro zijn we klaar en dat is het toaal bedrag voor 3 personen inclusief de drankjes.Even ter voorbeeld: Op Sumatra betaalden we voor een nasi goreng € 1,60 per persoon en dan heb je een bord vol hoor. Op Bali is het iets duurder en daar betaal je voor een nasi goreng € 2,50 gemiddeld. Voor een duurder gerecht zoals rendang betaal je ongeveer € 4,80. Lachen he ? De drankjes kosten ongeveer 90 cent voor cola of andere fris en ook 90 cent voor de heerlijkste verse fruitshakes en die nemen we dan ook heel veel. Bier is het duurst en daar betaal je ongeveer € 1,90 tot € 2,50 voor, maar dan krijg je wel een halve liter. Het kost dus geen drol allemaal, dat is eigenlijk in al die jaren niet heel veel veranderd. De hotels zijn wat duurder en de excursies, maar eten en drinken blijft goedkoop. En er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk. Onze duurste maaltijd tot nu toe is denk ik rond de 30 euro geweest in een luxe restaurant. Maar eten in de warungs en andere kleine tentjes is zeker net zo lekker !We hebben eigenlijk 1 dikke tegenvaller gehad in Lovina en dat was toen we graag aan het strand wilden eten bij een groot restaurant. Werkelijk alles was smerig daar, van bestek tot tafel, van stoel tot het eten. Alles was goor en niet te eten. Dit hebben we eigenlijk nog nooit meegemaakt. Dus een dikke vette slechte recensie geschreven en met gierende banden daar weg. In het eigen hotel nog snel wat lekkers gegeten.

De laatste dag van ons verblijf in Lovina gaan we nog even naar Singaraja. Dit is de vroegere hoofdstad van Bali. We zijn er al eerder geweest en toen heeft het niet echt indruk op ons gemaakt. Maar goed, het is de dichtsbijzjnde grote stad, dus we proberen het nog een keer.De bemo (plaatselijk busje uit het jaar kruik) stopt al snel en neemt ons voor 60 cent per persoon mee. Na een ritje van ongeveer een kwartiertje komen we aan en na een nogal vage overstapsessie, waarbij we in een ander busje worden gezet en we weer 60 cent moeten betalen, worden we afgezet bij de markt. En helaas meteen bij het meest stinkende gedeelte van de markt, de vlees,vis en groentensectie. We vallen dus met ons neus in de boter. Nou was het maar boter, want dat ruikt tenminste nog lekker. De stank is overweldigend en bijna rennend gaan we over de markt tot we bij de non-food sectie aankomen. Ook hier ruikt het nog niet echt fris, maar het is te doen.

De markt stelt eigenlijk niet zo heel veel voor en we besluiten richting de haven te lopen en daar wat te drinken. In en om de haven vind je nog veel koloniale gebouwen uit de tijd van de Nederlandse overheersing. Er is ook een soort pier met een drietal restaurantjes, waar we eigenlijk alleen wat durven te drinken, omdat het er verder smoezelig en vies uitziet.

Na het drankje vervolgen we onze weg en omdat we op internet hebben gezien dat hier een KFC is, besluiten we daar dan maar wat te eten. Het is nog een aardige tippel, maar we vinden het wel en zo goed en zo kwaad als het kan doen we onze bestelling. Hier wordt nl. geen engels gesproken.

Na deze snackmaaltijd lopen we verder en besluiten we om maar weer terug te gaan naar ons hotel .Deze stad is nog viezer en onaangenamer dan in onze herinnering, snel in de bemo en wegwezen. Overigens kost de terugreis opeens 3 keer zoveel. Ook typisch Indonesisch.........