En dan is alweer de dag aangebroken dat we met de boot naar Lembongan vertrekken, onze laatste bestemming in Indonesië. We hebben een grotere boot geboekt, maar niet zo groot als we wilden, maar aangezien er maar 1 maatschappij die kant op gaat is de keuze niet echt reuze.

Om kwart over 1 staan we klaar in de haven, de boot vertrekt om kwart voor 2. Zal het ons dit keer eens lukken om zonder rare dingen de tocht te volbrengen. Van de eigenaresse van ons hotel hebben we Indonesische reispillen gehad. Werken 10x beter dan primatour zegt ze, dus dat klonk heel goed. We moeten een halve nemen, want als je een hele neemt ben je van de wereld. Even overwegen we een hele, hahaha, maar toch maar een halve genomen.

De boot vertrekt, hoe kan het ook anders bijna een uur te laat en als we eenmaal op de boot zitten blijken er 2 teveel op te zitten en wordt er gevraagd of er 2 personen weer even af willen gaan op een kleinere boot, zodat de papieren bij de havenmeester in orde zijn en die 2 moeten dan midden op zee weer terug overstappen op deze boot. Niemand wil natuurlijk dus uiteindelijk worden er 2 aangewezen, die met veel gevloek de boot tijdelijk verlaten. Enfin, met een dikke vertraging dus zijn we dan eindelijk op weg. En de pillen werken fantastisch, we dansen en springen over de zee, we komen 1 keer zelfs helemaal los van de golven, waarbij iedereen op de boot opeens gilt en heel zenuwachtig wordt, maar we doorstaan de tocht zonder maar een enkel gevoel van misselijkheid. Joost heeft de hele weg met zijn aussie buurman gebabbeld, Tim heeft geslapen en ik heb naar buiten gekeken, met de hoop snel weer land te zien.

Bij Lembongan aangekomen is het inmiddels eb en kan de boot dus niet bij de kant komen. We worden overgezet op een kleinere boot en ook die komt net niet tot de kant, dus het laatste stukje hup het water in en lopend naar de kant. Vervolgens moeten onze koffers dezelfde route ondergaan, dus na een half uur hebben we eindelijk onze koffers en worden we in een soort vrachtwagentjes met open achterkant naar ons hotel gebracht. De wegen hier zijn slecht en smal, dus af en toe vliegen we van ons bankje, maar ook dit komt weer goed.

Bij ons hotel aangekomen staat er een dame die niks van onze komst af weet, dus we krijgen het even heel warm. Gelukkig heb ik de appjes nog die haar manager mij dagen geleden heeft gestuurd, dus dan mogen we verder. Binnen gekomen blijkt dat onze kamer bezet is, we hadden een familiekamer geboekt en aangezien dit een resort is met maar 6 bungalows hebben ze geen andere voor ons. Wel kunnen we in 2 tweepersoonskamers voor de 1e nacht en dan kunnen we morgen in de familiekamer. Dat doen we dan maar. Dan brengen ze ons achter op de motor naar een restaurant zodat we wat kunnen eten, heel lekker trouwens, en het restaurant brengt ons weer terug .De kamers zijn overigens prachtig met een enorme buitenbadkamer en alles erop en eraan. In het donker ziet alles er heel mooi uit, ik ben benieuwd morgen bij daglicht.

En dat valt niet tegen. Een prachtig resortje weer. Helemaal goed voor onze laatste dagen.

Na het ontbijt besluiten we 2 scooters te huren en het eiland te verkennen. Het is niet groot dus goed te doen in 1 dag, en we pakken meteen het buureilandje mee wat door middel van een brug met Lembongan is verbonden. We rijden eerst naar de mangrove. Vrijwel de gehele oostkant bestaat uit mangrove. We hebben al eerder mangroves gezien op Borneo, maar we zijn benieuwd naar deze. We huren een bootje wat door een plaatselijke visser wordt voortgeduwd door middel van een lange stok en varen zo door de mangrove. Het is een leuke tocht, maar behalve de natuur zien we weinig. We hoopten op krokodillen en slangen, maar die zitten hier niet verteld de man. Alleen vogels en varanen.

Na zo'n 3 kwartier zijn we weer terug en pakken we een terrasje aan het strand bij de mangrove. Daarna vervolgen we onze weg over het eiland. Her en der maken we foto's en stoppen we even bij mooie uitzichten. De wegen zijn soms echt slecht met allerlei kuilen en gaten en stenen en vaak ook onverhard. Ze noemen dit eland wel eens het Bali van 40 jaar terug. We kunnen ons er iets bij voorstellen. Je ziet wel dat er overal wordt gebouwd en vanaf Bali komen af en toe bootladingen vol met japanners op een dagtrip.

We eindigen onze dag lekker bij het zwembad met een koud drankje en regelen onze snorkeltrip voor morgen. Het is nog even afwachten of het lukt, want toevallig zijn er deze week, waaronder morgen, diverse grote ceremonies op het eiland. 1 keer per 2 jaar vinden deze plaats. Als er hier namelijk iemand doodgaat wordt deze tijdelijk ingepakt en begraven, vervolgens wordt er 2 jaar gespaard voor de ceremonie en vervolgens graaft men de doden van de afgelopen 2 jaar weer op en worden ze uiteindelijk verbrand en daarna wordt de as naar de zee gebracht. De opgraving van al die doden is dus morgen .Er komen dus heel veel mensen ook op af. We zijn al langs de graven gereden, ieder graf heeft een parasolletje, dat is om de ziel te beschermen. ( zie foto) Heel apart.

Gelukkig heeft onze manager toch een boot weten te regelen en kunnen we gaan proberen of we eindelijk de manta's kunnen zien. Na de bijna bootramp 4 jaar geleden bij Flores staat dit nog steeds bovenaan onze lijst. Probleem is ook de zee, als de golven hoog zijn wordt het niks, dus daarom willen we ook al om 7 uur vertrekken, dan hebben we hopelijk een rustige zee met goed zicht.