Bukit Lawang

De tocht van het vliegveld naar Bukit Lawang is een lange. In het begin is er nog wat snelweg, maar al gauw rijden we op de lokale wegen tussen allerlei soorten verkeer. Veel scooters, oude auto’s, maar ook veel trucks, die de vele palmolie plantages bezoeken om de voorraden op te halen.

Negentien jaar geleden reden wij hier ook, en eigenlijk is er niet veel veranderd. De weg is nog vrijwel hetzelfde, het verkeer ook, zij het wat drukker. Maar 1 grote verandering valt ons wel op. Grote delen ongerepte natuur zijn verdwenen en vervangen voor kilometers lange palmboomplantages. Allemaal voor de palmolie, die wij als westerlingen in al onze producten gebruiken. Als je dat dan zo ziet, moet je toch een paar keer slikken. Oké, de weg wordt hoe meer we bij onze bestemming komen steeds slechter. Er zijn stukken waar we maar stapvoets overheen kunnen. Af en toe een overstekende koe, geit of hond, maar na zo’n 4 uur rijden zijn we op de plaats van bestemming.

We worden opgewacht door Jeri, de eigenaar van het Guesthouse waar we de komende nachten slapen. Het laatste stuk moeten we lopen, daar is geen verkeer mogelijk. De plek waar wij 19 jaar geleden verbleven is weg en er is wel een en ander bijgebouwd. In 2003 is er een grote overstroming geweest waarbij het dorpje grotendeels is verwoest. Wat er nu staat is dus allemaal vernieuwd. Het dorpje ligt aan de voet van het regenwoud, wat beschermd gebied is. Hier mag niets meer veranderen en kan de jungle blijven zoals hij hoort te zijn. We lopen 5 minuten omhoog tegen de heuvel op en komen bij ons eerste verblijf aan. Zoals altijd als je aankomt zijn we nieuwsgierig hoe het zal zijn. De eerste indruk is goed. Het ziet er leuk en gezellig uit. Tot we de kamers te zien krijgen ,pffffffffff dat is toch wel een beetje een tegenvaller. De kamers zien er donker, vochtig en muf uit. Beton op de vloeren en veel open gaten en kieren overal. En dat in de jungle doet ons al een beetje huiveren. De eigenaar staat naast ons heel enthousiast de boel te tonen, dus dan wil je niet al te negatief zijn (bovendien kan hij redelijk nederlands verstaan) maar kennelijk ziet hij onze gezichten en vraagt ; Not good ??? en hij laat ons nog een andere kamer zien. Die mogen we ook wel. Deze kamer is iets ruimer en is pas nieuw zegt hij. Dat is dus niet te zien, maar goed. Hij lijkt iets beter, dus die nemen we. Joost blijft in de andere kamer. De kamers zijn namelijk te klein voor 3 personen, daarom hebben we er twee. Drie nachten hier slapen wordt nog wel een dingetje, maar goed. Klamboe om het bed en dom liggen…….

Na een lekkere lunch, dat dan weer wel, lopen we naar de rivier toe, waar tot 4 jaar geleden een opvangcentrum voor orang oetans was gevestigd. Jarenlang heeft men zich ingezet om de orang oetans die hun leefgebied zagen verdwijnen op te vangen en gereed te maken voor terugkeer in de natuur. Vier jaar geleden was het moment dat men zei, ze kunnen het alleen. Ze kunnen zich redden in dit beschermde deel van Sumatra. Het opvangcentrum is gesloten en verplaatst naar een plek, waar geen toeristen meer mogen komen. Vier jaar geleden waren er 29 orang oetans, waarvan 3 mannetjes. Op dit moment leven er ongeveer 34, dus er zijn al wat baby’s in het wild geboren. Benieuwd of wij ze gaan zien tijdens onze jungle trekking…..

Bij de rivier aangekomen zien we verschillende mensen zwemmen. Dit willen Joost en Tim ook wel, dus hup terug voor de zwembroek en duiken maar.

Al gauw wordt het donker en gaan we terug en kleden ons om voor het eten. Er zitten heel wat restaurantjes dus we kiezen er een en eten heerlijke nasi en gebakken kip. Daarna lekker naar bed, en kijken of het slapen wil lukken. Na een uitgebreide check onder de bedden en bij alle gaten en kieren gaan we het toch maar proberen.

Vertrek

Zaterdagochtend. Eindelijk is het dan zover. We vertrekken richting Düsseldorf van waar we vliegen naar Kuala Lumpur, via Dubai.

De rit naar Düsseldorf verloopt spoedig en met ruim 2 uurtjes staan we op het vliegveld. Ook de incheckprocedure verloopt spoedig en na wat eten en zitten kunnen we instappen en vertrekken.

We vliegen met het grootste passagiersvliegtuig ter wereld de A380 en we zitten daar best ruim als je het vergelijkt met andere toestellen. De schermen voor ons neus zijn gegroeid sinds we 2 jaar geleden die kant op vlogen, dus ook lekker groot beeld en keuze uit honderden films, waaronder hele nieuwe.

De vlucht naar Dubai duurt ongeveer 6,5 uur en is eigenlijk zo voorbij. Op Dubai hebben we 2,5 uur wachttijd en na een gezonde maaltijd bij McDonalds is dat ook zo weer voorbij. Het volgende stuk naar Kuala Lumpur duurt ongeveer 7 uur en we vliegen met hetzelfde toestel, dus ook weer lekker films kijken.

Om 15.00 plaatselijke tijd landen we op Kuala Lumpur, waar we een taxi nemen naar ons guesthouse, wat op ongeveer een kwartiertje rijden van het vliegveld ligt. Het is een klein complex met een lekker zwembad. We kopen wat koele drankjes bij de 7 Eleven en daarna relaxen we wat bij het zwembad. We bestellen pizza bij Domino’s, ja die zit hier ook, en gaan dan lekker slapen om de volgende ochtend weer door te vliegen naar Medan op Sumatra.

Om half 8 ’s morgens staan we na een korte vlucht op het vliegveld van Medan. Het is er druk, de hitte valt ons nog mee. We worden opgehaald en rijden vervolgens naar ons verblijf voor de komende dagen. De reis gaat nu echt beginnen…………..

Welkom bij onze zoveelste reis naar Indonesië

Hallo en welkom op ons reislog,

We krijgen er maar geen genoeg van.

Dit jaar gaan we weer lekker naar Indonesië en we bezoeken wat plekken waar we het in het verleden erg leuk vonden en een nieuwe plek die ons leuk lijkt.

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis is hier Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we zijn.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom. Dit is verder voor niemand te zien.

We zien jullie graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat jullie met ons meereizen !

Groetjes,

Marinette, Joost en Tim